لایه‌برداری شیمیایی
کلینیک پریما
۰۲۱۲۲۸۱۵۷۴۹
پاکسازی و پیلینگ شیمیایی پوست (chemical peeling) یکی از قدیمی‌ترین درمان‌های زیبایی در جهان است و افراد از آن برای کمک به داشتن پوستی صاف‌تر و زیباتر استفاده می‌کردند. امروزه لایه‌برداری‌های شیمیایی پوست به خاطر جوابگویی سریع و سرپایی بودن انجام روش، از
محبوبیت زیادی برخوردار هستند. از لایه‌برداری و پیلینگ شیمیایی پوست برای جوان و شاداب کردن پوست‌های چین‌وچروک دار، لکه‌دار و آفتاب سوخته استفاده میکنند. سه نوع عمده از پیلینگ پوست موجود می‌باشد و هرکدام از مزایای منحصربه‌فردی برای پوست برخوردار است.
لایه‌برداری شیمیایی سبک، جای جوش و بافت پوست را بهتر می‌کند و اثرات آفتاب سوختگی را کاهش می‌دهد. لایه‌بردار شیمیایی متوسط نیز برای بهتر شدت آکنه و جوش تأثیر دارد، همچنین چینوچروکهای روی پوست را صاف‌تر و لکه‌های پوستی مانند لکه‌های پیری را برطرف
می‌کند. لایه‌برداری شیمیایی عمیق پوست برای درمان پوست آفتاب‌سوخته، از بین بردن چینوچروکهای عمیق و از بین بردن توده‌های پیش سرطانی تأثیر دارد.
کاربردهای لایه‌برداری شیمیایی
درمان چین و چروک
درمان اسکار (جای زخم و جراحت)
درمان سوختگی
درمان استرچ مارک (ترک‌های پوستی)
آفتابش سوختگی پوست
درمان منافذ باز پوست
رفع تیرگی و لکه‌های پوستی
درمان شل‌شدگی و افتادگی‌پوست
عملکرد لایه‌برداری شیمیایی
لایه‌برداری شیمیایی پوست روشی برای لایه‌برداری پوست است که در آن از محلول شیمیایی روی پوست استفاده میشود تا لایه‌های بالایی پوست برداشته شود. پوستی که بعد از لایه‌برداری شیمیایی رشد می‌کند نرم‌تر و جوان‌تر خواهد بود. لایه‌برداری شیمیایی پوست با عمق
کم، بافت پوست را تقویت می‌کند و چروک‌های صورت را کاهش می‌دهد. نتایج لایه‌برداری پوست ابتدا خیلی واضح نیست اما با تکرار درمان مشخص تر خواهد شد. در لایه‌برداری شیمیایی، یک محلول شیمیایی روی پوست مالیده میشود و به آن اجازه داده میشود که خوب در آن
نفوذ کند. پس از گذشت یک تا ۱۴ روز، برحسب اینکه محلول تا چه عمقی در پوست نفوذ کرده باشد، لایه‌های پوست برداشته میشود. این پروسه بخشی از پوست را به روشی کاملاً کنترل شده تخریب می‌کند تا پوست جدید بتواند به جای آن رشد کند. مواد شیمیایی که برای این
منظور استفاده میشود، مواد لایه‌برداری شیمیایی نامیده میشوند. لایه‌برداری شیمیایی پوست به منظور رفع چینوچروکهای صورت، تغییر رنگ پوست و روشن شدن پوست و رفع اسکار انجام میشود و عموما لایه‌برداری بر روی پوست صورت انجام میشود. لایه‌برداری شیمیایی
پوست می‌تواند به تنهایی یا همراه با سایر روش‌های جوانسازی پوست انجام شود.
انواع روش های لایه برداری شیمیایی
لایه برداری سطحی
خفیف‌ترین نوع لایه‌برداری شیمیایی است که می‌توان آن را روی همه نوع پوست اعمال کرد. در لایه‌برداری سطحی معمولاً از مایعی استفاده میشود که حاوی اسید بسیار رقیق و ملایم است که در اکثر موارد اسید گلیکولیک می‌باشد. گاهی اوقات نیز از یخ خشک (دی اکسید کربن
جامد) استفاده میشود.
لایه برداری متوسط
این نوع لایه‌برداری نسبت به لایه‌برداری سطحی عمیق‌تر در پوست نفوذ می‌کند و منجر به سوختگی درجه دو پوست میشود. اسید تریکلورواستیک (TCA) مهم‌ترین عامل و ماده لایه‌برداری است که در لایه‌برداری متوسط از آن استفاده میشود. این لایه‌برداری را می‌توان با استفاده از
محلول‌های مختلف شیمیایی انجام داد که در آخر از TCA استفاده میشود.
؟
این نوع لایه‌برداری در لایه‌های مختلف پوست رسوخ می‌کند و سوختگی درجه دو در پوست ایجاد می‌کند. این نوع لایه‌برداری فقط بر روی پوست صورت انجام می‌گیرد. ممکن است از لایه‌برداری عمیق برای پوست‌های تیره تر استفاده نشود چون باعث چروک شدن پوست میشود. در
اکثر موارد این نوع لایه‌برداری فقط یک مرتبه صورت می‌گیرد.
چگونگی انجام لایه‌برداری شیمیایی
پیلینگ و لایه‌برداری شیمیایی در مطب پزشک، کلینیک جراحی یا بیمارستان توسط یک متخصص انجام می‌گیرد. اگر از نوع پیلینگ عمیق پوست استفاده میشود، برای آرامش بخشی بیمار از روش سدیشن یا آرام‌بخشی در خواب استفاده میکنند. پزشک پوست بیمار را تمیز می‌کند
و در صورت نیاز از یک ماده‌ی بی‌حسی موضعی روی ناحیه‌ای که قرار است درمان انجام گیرد، استفاده میشود .پزشک سپس محلول پیلینگ یا لایه‌برداری را روی پوست بکار می‌برد. این محلول طبق شرایط و اهداف موردنظر هر بیمار ساخته میشود. در اغلب موارد، در هنگام
استفاده از مواد پیلینگ روی پوست، بیمار سوزش یا سوزن سوزن شدن بر روی پوست خود احساس می‌کند. بعدازآنکه محلول لایه‌برداری برای مدت‌زمانی تعیین‌شده روی پوست قرارگرفته شود، آن را با آب پاک میکنند. سپس یک روغن تسکین‌دهنده روی پوست می‌زنند، معمولاً بعد
از پیلینگ عمیق پوست از یک‌لایه‌ی ضخیمی از وازلین استفاده میشود. پزشک سپس دستورالعمل‌هایی را جهت مراقبت‌های بعد از لایه‌برداری به بیمار می‌دهد و ممکن است داروهای مسکنی را برای تسکین درد بعد از درمان تجویز کند، خصوصاً اگر از لایه‌برداری عمیق پوست
استفاده شده است. بسته به وضعیت پوست بیمار و عمق پیلینگ پوست، ممکن است برای رسیدن به نتایج موردنظر، به چند جلسه‌ی لایه‌برداری نیاز باشد.
مراقبت‌های قبل از لایه‌برداری شیمیایی
اگر تصمیم به انجام لایه‌برداری شیمیایی پوست گرفتید لازم است به موارد زیر توجه داشته باشید:
مصرف داروهای ضدویروس: اگر سابقه ابتلا به عفونت هرپس و ایجاد تبخال در اطراف دهان دارید، پزشک قبل و بعد از لایه‌برداری شیمیایی داروی ضدویروس را نسخه خواهد کرد تا از بروز عفونت ویروسی جلوگیری شود.
استفاده از لوسیون گلایکولیک: اگر بخواهید لایه‌برداری شیمیایی پوست با عمق کم انجام دهید پزشک دو هفته قبل از انجام لایه‌برداری شیمیایی استفاده از لوسیون گلایکولیک اسید را به شما توصیه می‌کند. استفاده از لوسیون گلایکولیک به شما کمک می‌کند تا
متوجه حساسیت نسبت به گلایکولیک در خودتان شوید.
استفاده از کرم رتینوئید: اگر قرار بر انجام لایه‌برداری شیمیایی کم‌عمق تا متوسط باشد پزشک استفاده از کرم رتینوئید را از قبل توصیه می‌کند تا زمان درمان کوتاه شده و فرایند بهبود تسریع شود.
استفاده از مواد سفیدکننده: پزشک ممکن است استفاده از مواد سفید کننده (هیدروکینون) و کرم رتینوئید را قبل و بعد از لایه‌بردار شیمیایی به شما توصیه کند تا از تیره شدن پوست جلوکیری کند.
استفاده از ضدآفتاب: مهم است که حداقل تا چهار هفته قبل از انجام لایه‌برداری شیمیایی از ضد آفتاب استفاده کنید تا از پیگمنتاسیون نامنظم در نواحی تحت درمان پیشگیری شود. در مورد محافظت مناسب با پزشک مشورت کنید.
پرهیز از برخی درمان‌های زیبایی و برخی انواع محصولات مو بر: حدود یک هفته قبل از لایه‌برداری، وکس کردن یا استفاده از محصولات مو بر را قطع کنید. هفته قبل از انجام لایه‌برداری شیمیایی از سفید کردن، ماساژ یا اسکراب صورت بپرهیزید.
بعد از لایه‌برداری شیمیایی با هر عمقی برای پاک کردن و مرطوب کردن پوست باید از دستورات پزشک پیروی کنید و از پمادهای محافظت‌کننده استفاده کنید. بعد از لایه‌برداری شیمیایی با عمق کم پوست تحت درمان قرمز، خشک و کمی تحریک شده خواهد بود، اگر چه این تاثیرات با
هر بار تکرار درمان کمتر قابل رویت میشود. پزشک پمادهای محافظتی مانند ژل پترولیوم را برای آرام کردن پوست به شما پیشنهاد خواهد کرد. حدود هفت روز بعد از لایه‌برداری با عمق اندک پوست جدید ایجاد میشود. پوست جدید ممکن است به طور موقت تیره تر و یا روشن تر از
حد نرمال باشد. بعد از لایه‌برداری شیمیایی با عمق متوسط پوست تحت درمان قرمز و متورم خواهد بود. شما ممکن است احساس سوزش در پوست داشته باشید. پزشک از پماد محافظتی مانند ژل پترولیوم برای تخفیف علائم استفاده خواهد کرد. برای راحتی می‌توانید از پنکه و یا
بسته یخ استفاده کنید. مسکن‌های غیرنسخه‌ای مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند در کاهش درد موثر باشد. مدتی بعد باید به پزشک مراجعه کنید تا علائم بهبود در شما بررسی شود.
مادامی که تورم و التهاب پوست کاهش می‌یابد پوست تحت درمان ممکن است تیره‌تر باشد و یا ممکن است پوسته پوسته شود و یا این که لکه‌های قهوه‌ای روی پوست ظاهر شود. پوست تحت درمان حدود پنج تا هفت روز بعد از لایه‌برداری شیمیایی پوست جدید را ایجاد می‌کند، اما
ممکن است قرمزی تا چند ماه باقی بماند. بعد از لایه‌برداری عمیق پوست شما قرمزی و تورم شدیدتری را تجربه خواهید کرد. شما احتمالا احساس سوزش خواهید داشت و پلک ممکن است متورم باشد. پزشک از بانداژ ضد آب برای درمان پوست استفاده خواهد کرد. ممکن است
مسکنی نیز برای شما تجویز شود. خوابیدن به صورت طاق باز (semireclined position) می‌تواند به تخفیف تورم کمک کند. پوست تحت درمان ظرف دو هفته بعد از انجام لایه‌برداری عمیق پوست جدید را می‌سازد اگر چه کیست‌ها و یا نقطه‌های سفیدی ممکن است تا چند هفته وجود
داشته باشد. قرمزی ممکن است تا چند ماه ادامه داشته باشد. پوست تحت درمان ممکن است تیره‌تر و یا روشن‌تر از حد نرمال باشد. شما ممکن است ترجیح دهید مدت زمان بهبودی را در منزل سپری کنید. وقتی پوست جدید نواحی تحت درمان را پوشش داد می‌توانید با آرایش
کردن قرمزی‌ها را بپوشانید.
نتایج و تاثیرگذاری لایه‌برداری شیمیایی
نتیجه به دست آمده از لایه‌برداری شیمیایی تاحدودی به عمق لایه‌برداری بستگی دارد. لایه‌برداری سطحی می‌تواند تخریب‌های ناشی از نور خورشید یا پیری پوست را کاهش دهد اما آن‌را به کلی از بین نمی‌برد. نتیجه لایه‌برداری ممکن است تا مدتی آشکار نشود، و وقتی ظاهر شود،
ممکن است خیلی خفیف و جزئی باشد. معمولاً برای ایجاد همان تاثیری که فرد می‌خواهد باید لایه‌برداری‌های مکرر انجام گیرد.
لایه‌برداری متوسط می‌تواند برای یک‌دست کردن تفاوت‌های رنگدانه پوست و همچنین کاهش چین‌و‌چروک‌ها و آثار تخریب‌های نور خورشید مفید باشد. برای دست یافتن به بهترین نتیجه پس از ۳ تا ۶ ماه نیاز به درمان دوباره است. یک بار لایه‌برداری عمیق پوست چینوچروکهای آن را
از بین برده و پوست را می‌کشد. تاثیر این لایه‌برداری معمولاً شگفت‌آور است. به طور کلی، فرد دیگر قادر به لایه‌برداری عمیق مجدد پوست خود نخواهد بود.
نوع پوستتان، مراقبت‌های قبل و بعد از لایه‌برداری از پوستتان، میزان تجربه پزشک، و شیوه زندگیتان پس از عمل نیز می‌تواند بر نتیجه کار تاثیر بگذارد. برخی از انواع مشکلات پوستی خیلی بهتر به لایه‌برداری شیمیایی واکنش می‌دهند. افرادی که پوست روشن‌تری دارند و پس از عمل
کمتر در معرض آفتاب قرار می‌گیرند، نسبت به افرادی که پوست تیره‌تر دارند و زمان زیادی را زیر نور آفتاب می‌مانند، معمولاً به مراتب نتیجه بهتری کسب میکنند. قبل از اینکه تصمیم بگیرد لایه‌برداری شیمیایی روی پوستتان انجام دهید، حتماً درمورد نتیجه‌ای که از عمل می‌خواهید با
پزشک‌تان مشورت کنید. تغییر در رنگ و بافت پوست که به واسطه بالا رفتن سن و قرار گرفتن در معرض آفتاب ایجاد میشود، معمولاً پس از لایه‌برداری شیمیایی همچنان ادامه می‌یابد. لایه‌برداری شیمیایی نمی‌تواند راه حل دائمی برای این گونه مشکلات پوستی باشد.
مزایای لایه‌برداری شیمیایی
لایه‌برداری شیمیایی پوست برای بازیابی جوانی و شادابی آن و نیز بهبود وضعیت ظاهری پوست مفید است. این روش را می‌توان برای جوان کردن پوست اطراف چشم‌ها و دهان و به طور کلی در ناحیه صورت، گردن، دست‌ها، بازو و سینه نیز مورداستفاده قرار داد. امکان استفاده از
این روش برای کاهش جای باقیمانده از جوش یا زخم بر روی پوست، از بین بردن اثرات باقیمانده از جراحت‌های پوستی، کاهش خطوط و چینوچروکهای پوست، از بین بردن مشکلات مربوط به تغییر رنگ پوست، لکه‌های ایجادشده بر روی پوست و سایر موارد مانند آن وجود دارد.۱
عوارض لایه‌برداری شیمیایی
لایه‌برداری شیمیایی پوست می‌تواند عوارض جانبی متفاوتی را در پی داشته باشد. از جمله عوارض لایه‌برداری پوست عبارت است از:
قرمزی: روند نرمال بهبودی حاصل از لایه‌برداری شیمیایی پوست عبارت است از بهبود قسمت‌های قرمز پوست بعد از لایه‌برداری. قرمزی پوست بعد از لایه‌برداری عمیق ممکن است تا چند ماه ادامه داشته باشد.
اسکار:به ندرت پیش می‌آید که لایه‌برداری شیمیایی پوست سبب ایجاد اسکار یا زخم شود (معمولا در بخش‌های پایینی صورت). آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای استروئیدی می‌تواند ظاهر این اسکارها را بهتر کند.
تغییر در رنگ پوست: لایه‌برداری شیمیایی پوست می‌تواند سبب شود پوست تحت درمان تیره‌تر از حد نرمال شود (هایپرپیگمنتاسیون) یا بالعکس ناحیه تحت درمان روشن‌تر از حد نرمال باشد (هایپوپیگمنتاسیون). هایپرپیگمنتاسیون بعد از لایه‌برداری سطحی شایع‌تر است در
حالی که هایپوپیگمنتاسیون بعد از لایه‌برداری عمیق شایع‌تر می‌باشد. تغییر در رنگ پوست نیز در افرادی شایع است که پوست تیره‌تری دارند و می‌تواند دائمی باشد.
عفونت: لایه‌برداری شیمیایی پوست می‌تواند سبب فعالیت ویروس هرپس شود (ویروسی که سبب ایجاد تبخال یا زخم سرد میشود). به ندرت پیش می‌آید که لایه‌برداری شیمیایی پوست بتواند منجر به عفونت باکتریایی یا قارچی شود.
پ
کلینیک پریما
۰۲۱۲۲۸۱۵۷۴۹
